Archetypy mitologii greckiej - boginie dziewice: Artemida, Atena, Hestia

Trzy boginie: Artemida, Atena i Hestia reprezentują takie impulsy w psychice kobiety, które popychają ją do rozwoju swoich talentów oraz do obrania niezależnej ścieżki życiowej. Jest to autonomiczna część kobiecej psyche, której nigdy nie posiadł, nie tknął, ani na którą nie wpłynął żaden wiedziony swoją potrzebą mężczyzna.

W systemach religijnych i w okresach historycznych zdominowanych przez płeć męską, Artemida, Atena i Hestia jawią się jako wyjątki. Nigdy nie wyszły za mąż, nigdy nie były zdominowane, uwiedzione, zgwałcone, tudzież w inny sposób upokorzone przez bogów lub śmiertelników. Pozostały nietknięte. I tylko one trzy spośród wszystkich istot boskich i ludzkich stały się odporne na wpływy Afrodyty, nie poddawały się ogniom namiętności, nie były targane pragnieniami erotycznymi, obce im były romantyczne uczucia. Nie wzruszały ich ani miłość, ani seksualność, ani zakochanie.

Jeśli archetyp bogini dziewicy jest dominujący w psychice kobiety – staje się ona kompletna „sama w sobie”. Jest zmotywowana potrzebą podążania za swoimi wartościami wewnętrznymi, robieniem tylko tego, co dla niej osobiście ma sens, niezależnie od opinii innych. Jest to kobieta, która nie poddaje się oczekiwaniom grupy, społeczności czy kultury, w której żyje. Potrafi świadomie koncentrować się na tym, co robi, nieraz w sposób bardzo analityczny i drobiazgowy, co pomaga jej osiągać cele. W sposobie realizacji ma zwyczaj omijania ról kobiecych uznawanych powszechnie za tradycyjne. Wyzwaniem jest, jak postępować, żeby w świecie urządzonym przez mężczyzn, pozostać w zgodzie ze sobą i dostosować się do warunków, w których żyje.

Według mitów każda z trzech wymienionych bogiń spotkała się z podobnym problemem i każda z nich znalazła inne rozwiązanie.

Artemida, bogini łowów, odrzuciła życie miejskie, unikała kontaktów z mężczyznami, spędzając czas na łonie natury w towarzystwie nimf. Jej sposobem na przystosowanie się było odseparowanie się od wpływów płci przeciwnej. Jest to sposób analogiczny, w jaki dziś współczesne kobiety łączą się w różnego rodzaju grupy, stają się feministkami, szukając samookreślenia i definiując swoje własne priorytety lub pracując nad sprawami, które mają zaspokoić ich potrzeby (przykładem niech będzie Kongres Kobiet). Artemidy reprezentowane są również przez te zagorzałe indywidualistki, które bez wsparcia mężczyzn czy innych kobiet realizują to, co ich interesuje.

Przeciwnie Atena, bogini mądrości, wchodziła w relacje z mężczyznami, którzy dotrzymywali jej kroku lub ją przewyższali. Była doskonałym strategiem, zachowywała zimną krew w środku bitwy. Jej sposobem przystosowania się było identyfikowanie się z mężczyznami, stawała się jedną z nich. Śladem Ateny podąża dziś wiele kobiet, które weszły w świat biznesu lub święcą tryumfy w profesjach tradycyjnie pojmowanych jako męskie.

No i Hestia, bogini ogniska domowego, podążała ścieżką introwersji. Zaadaptowała się poprzez oddalenie się od świata mężczyzn, wycofała się do wewnątrz, przybierając skromny, niepozorny wygląd. Kobiety, które pozostają pod wpływem Hestii, minimalizują znaczenie swojej kobiecości, nie chcąc przyciągać zainteresowania mężczyzn. Preferują spokojne życie, z dala od rywalizacji; skupiają się bardziej na obowiązkach życia codziennego lub na kontemplacji (na przykład w klasztorach), nie nadając swojej egzystencji jakiegoś szczególnego znaczenia.

Jeśli kobieta silnie identyfikuje się z którąś z tych trzech patronek, prawdopodobnie prowadzi życie samotne, bez nikogo znaczącego obok. Jednakże, chociaż same boginie ograniczone są do odgrywania swojej tylko roli, śmiertelniczka może rozwijać się i zmieniać w ciągu całego życia. Chociaż urodziła się podobna do Artemidy, być może odkryje kiedyś, co Hera ma jej do powiedzenia w sprawach budowania odpowiedzialnych relacji. Jeśli poczuje instynkt macierzyński, nauczy się czegoś od Demeter, a jeśli się zakocha, odkryje nieoczekiwanie, że również Afrodyta stanowi jej część.

Na podstawie: Jean Shinoda Bolen "Las diosas de cada mujer"